24.12.2014
Unser Weihnachtsgruss
Allen Freunden, unserer Familie und unserer Hausgemeinschaft, Bekannten und Lesern unseres Blogs wuenschen wir:
Dazu an alle Kölsch Fans ein ganz besonderes Weihnachtsgedicht.
Kölsches Weihnachtsgedicht
ChriĂdag 1915
Lantsam falle groĂe Flocke,
Un de Ăhd deck sich met WeiĂ;
Minge Krage huhgetrocke,
Tappen ich durch Schnei un Is.
Hören en der Kirch se singe:
Komm, o komm Emmanuel!
Un de Ovendsklocke klinge
Feerlich deef un wider hell.
ChreĂbĂ€umâ ston ald zo verkaufe.
Der Advent, dÀ geiht zo Engk,
Un mer zÀlle die Dag, die laufe,
Bis dĂ€ eine â ChreeĂdag brĂ€ngk.
Bis de Engel singe wÀhde
Un ich met, su laut ich kann:
Fridden allen op der Ăhde,
Die doo gode Wellen han!
Doch bedröv muà ich dann denke
Immer wider her un hin:
Wehd der Himmel Fridde schenke
Uns, die gode Wellens sin?
Un ich ben bei minge Junge,
Bei dÀ Kreeger all em Feld:
Wehd och ĂŒch dat Leed gesunge
Vun dÀm, Fridden op der Welt?
Herrgott, wells Do meer jet gevve,
Schenk mer doch et Leevs un BeĂ:
LoĂ der ChreĂdag mich erlevve
Wider als et FriddensfeĂ!
Doch, wann andesch Do beschlosse,
Och, dann geev uns Kraff un Mot,
Uszehalden unverdrossen,
Wann et och en Weil noch doât.
Loss am Hellâgen Ovend schinge
HimmelstruĂ op ĂhdeschmĂ€tz,
Dat de ChreĂdagsklocke klinge
Fridde, Fridde jedem HĂ€tz
vun >>Ohm Will<< ( Willi Raderscheidt)
geschickt von einem guten Freund. Danke dafĂŒr!